20 listopada 1910 urodził się Feliks Kanabus, lekarz-chirurg, uczestnik konspiracji AK-owskiej.
Przed wojną jako student medycyny protestował przeciwko gettu ławkowemu. Podczas okupacji niemieckiej wyspecjalizował się w operacjach chirurgicznych pozwalających jego pacjentom ukrycie żydowskiego pochodzenia. Wraz z żoną, Ireną przeprowadził liczne operacje – bądź to partii genitalnych, polegające na odtworzeniu napletka, bądź też twarzy, niwelujące żydowskie rysy – i w ten sposób uratował życie wielu Żydom. Dr Kanabus podjął się przeprowadzania tych zabiegów, pomimo że początkowo nie miał w tym zakresie doświadczenia i pomimo braku dostępu do fachowej literatury.
Feliks Kanabus był silnie zaangażowany w działalność konspiracyjną Armii Krajowej. W czasie Powstania pracował w szpitalu w klasztorze ss. zmartwychwstanek, był ranny.
Po wojnie nadal pracował jako chirurg w warszawskich szpitalach. W latach 1953-1956 więziony przez komunistyczny wymiar sprawiedliwości z powodu okupacyjnych powiązań konspiracyjnych. W 1965 r. otrzymał tytuł Sprawiedliwego wśród Narodów Świata.
Zmarł 1 czerwca 1978 w Warszawie.