17 stycznia Kościół katolicki w Polsce po raz dwudziesty ósmy obchodzi Dzień Judaizmu. Tegoroczne uroczystości, zorganizowane pod hasłem „Jubileusz obwieszczajcie wyzwolenie w kraju dla wszystkich jego mieszkańców” (Kpł 25,10), odbyły się w dniach 14-16 stycznia we Wrocławiu, mieście o bogatej historii współistnienia chrześcijan i żydów. Wybór Wrocławia na gospodarza centralnych obchodów nie był przypadkowy – to miasto, którego żydowskie dziedzictwo sięga średniowiecza, było świadkiem zarówno rozkwitu społeczności żydowskiej po edykcie emancypacyjnym z 1812 roku, jak i tragicznych wydarzeń Zagłady oraz powojennych represji.
Dzień Judaizmu, ustanowiony przez Konferencję Episkopatu Polski w 1997 roku, to wyjątkowa okazja do pogłębienia dialogu chrześcijańsko-żydowskiego i wspólnej refleksji nad dziedzictwem łączącym obie religie. Wrocławskie obchody, obfitujące w wydarzenia naukowe, kulturalne i duchowe, stworzyły przestrzeń do spotkania, modlitwy i budowania wzajemnego zrozumienia.
14 stycznia w Domu Edyty Stein zainaugurowano obchody XXVIII Dnia Judaizmu dyskusją wokół książki Zbigniewa Buchnera „Dzieci Haskali”.
15 stycznia odbyła się Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Żydzi i judaizm w historii Kościoła, teologii i praktyce eklezjalnej”, podczas której historycy, teolodzy, językoznawcy i socjolodzy analizowali obecność dziedzictwa judaizmu w Kościele, w tym jego miejsce w historii, liturgii, katechezie i formacji duchowieństwa. Poruszono również kwestię stereotypu Żyda w kaznodziejstwie. Tego samego dnia w Centralnym Ośrodku Duszpasterstwa Akademickiego „Maciejówka” zorganizowano dyskusję o książce „Pałac płonie” Jana Grosfelda i prof. Sławomira Jacka Żurka.
16 stycznia nastąpiła kulminacja obchodów. Dzień rozpoczął się modlitwą za ofiary Zagłady i dawnych żydowskich mieszkańców Wrocławia na dziedzińcu Synagogi Pod Białym Bocianem, której przewodniczyli Naczelny Rabin Polski Michael Schudrich oraz abp Józef Kupny. Ta ważna modlitwa, upamiętniająca bolesne doświadczenia przeszłości, była jednocześnie wyrazem nadziei na budowanie relacji opartych na szacunku i pokoju. Po południu w auli Papieskiego Wydziału Teologicznego odbyła się dalsza część Międzynarodowej Konferencji Naukowej „Żydzi i judaizm w historii Kościoła, teologii i praktyce eklezjalnej” o formacji prezbiterów do dialogu z judaizmem oraz temacie Żydów i judaizmu katechezie szkolnej.
Zaplanowano także serię wydarzeń kulturalno-duchowych. Po południu odbył się koncert śpiewów synagogalnych chóru Synagogi Pod Białym Bocianem pod dyrekcją Stanisława Rybarczyka. Następnie ks. prof. Mariusz Rosik wygłosił wykład pt. „Świątynia – miejsce modlitwy Żydów i chrześcijan”.
Całość zwieńczyło nabożeństwo Słowa Bożego, którego motywem przewodnim był Rok Jubileuszowy, wspólny element tradycji judaizmu i chrześcijaństwa. Podczas liturgii odczytane zostały fragmenty Pisma Świętego Starego i Nowego Testamentu, uzupełnione komentarzami żydowskimi i chrześcijańskimi, a także modlitwy w intencji pokoju i pojednania. Nabożeństwu przewodniczył kardynał Grzegorz Ryś, znany ze swojego zaangażowania w dialog katolicko-żydowski.
Kardynał Grzegorz Ryś od lat wkłada wiele serca w budowanie mostów pomiędzy Kościołem katolickim a judaizmem. Jest nie tylko inicjatorem ważnych wydarzeń, ale także autorem cennych publikacji poświęconych złożonym relacjom katolicko-żydowskim. W kwietniu 2024 roku w Krakowie kardynał Ryś wygłosił wykład na temat dialogu międzyreligijnego w ramach Akademii Sprawiedliwych – Polskiego Towarzystwa Naukowego, którego współorganizatorem było Muzeum Ulmów oraz Uniwersytet Papieski im. Jana Pawła II.
16 stycznia, w ramach obchodów XXVIII Dnia Judaizmu, w Katedrze Wrocławskiej odbył się wernisaż wystawy „Byli sąsiadami: Ludzkie wybory i zachowania w obliczu Zagłady”, przygotowanej przez United States Holocaust Memorial Museum w Waszyngtonie. Wystawa ta, prezentowana po raz pierwszy w Polsce w Muzeum Polaków Ratujących Żydów, skłania do refleksji nad postawami Europejczyków wobec Zagłady. Autorzy podkreślają, że Holokaust był możliwy nie tylko z powodu działań nazistów, ale również obojętności, a nawet współudziału wielu zwykłych ludzi.
Wystawa poddaje analizie niektóre z kluczowych pytań dotyczących Holokaustu. Dlaczego był on możliwy? Co sprawiło, że oprócz bezspornej i fundamentalnej roli Adolfa Hitlera i innych przywódców partii nazistowskiej, tak wielu zwykłych ludzi w całej Europie popierało zbrodnie nazistów lub milczało? Dlaczego tak niewielu pomagało tym najbardziej zagrożonym? A co kierowało tymi, którzy nie wykorzystywali okazji i nie ulegali pokusie zdrady bliźnich, pokazując, że nawet w nadzwyczajnie trudnych czasach istnieje alternatywa?
Obchody Dnia Judaizmu organizuje Komitet Konferencji Episkopatu Polski ds. Dialogu z Judaizmem.