Personalia ratującego: Jan Kąkol
Miejsce działania: Lesko, województwo rzeszowskie (dawne województwo lwowskie)
Bracia Stefan i Jan Kąkolowie pochodzili z Wielkopolski. Przed wojną Stefan Kąkol przyjechał do Leska i w 1941 r. został zatrudniony przez Niemców w leśniczówce Czarny Dział koło Bezmichowej Dolnej, kilka kilometrów od Leska. W tym samym roku ożenił się z pochodzącą z Uherzec Ludwiką Kobrzyńską (25 II 1906 – 21 II 1993). Do leśniczówki ściągnął swojego brata Jana i pochodzącą z Uherzec Magdę Mielniczek z córką Stanisławą. Mieszkający w Lesku Józef Zwonarz we wrześniu 1942 r. zorganizował przerzut do leśniczówki Kąkolów czteroletniej Reny, córki Jafy i Natana Wallachów. Ze względów bezpieczeństwa Reni zmieniono imię na Irena i przedstawiano ją jako dziecko Magdy Mielniczek. Jan i Magda traktowali Renę jak własną córkę. Jej matka Jafa napisała w książce Bitter Freedom:
Janek [Jan Kąkol] bardzo ciebie polubił. Widział, jak rośniesz, jak się znowu bawisz. Traktował cię jak własne dziecko. […] Twój kochany »wujaszek Janek« jak mógł starał się zastąpić mnie, dbał o ciebie na każdym kroku.
Pod koniec okupacji w leśniczówce ukrywała się przez kilka tygodni siostra Jafy Wallach – Anna Manaster. Po wojnie Wallachowie odebrali Renę i wyjechali do USA.
Jan Kąkol i Magda Mielniczek zostali 23 II 1984 r. odznaczeni medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”.
-
- Zdjęcie zrobione w dniu spotkania Jafy Wallach z córką Reną w Bezmichowej po wycofaniu się Niemców w 1944 r. Ze zbiorów Reny Bernstein.
