W 1942 roku Berlowi Sturm i jego córce Hani udało się uciec z grupy Żydów, którzy wyznaczeni byli do porządkowania pozostałości po dzielnicy żydowskiej w Dębicy. Bez powodzenia próbowali ukrywać się u okolicznych mieszkańców. Zainteresowały ich natomiast informacje o wciąż funkcjonującym getcie w Tarnowie. Po drodze próbowali mimo wszystko skontaktować się z różnymi polskimi rodzinami w nadziei na uzyskanie pomocy. Dopiero nastoletnia Stefania Job zaoferowała im pomoc i przekonała rodzinę, by przyjęła uciekinierów w swoim domu. Zajmowali się nimi aż do 1944 roku, gdy w obliczu nadchodzącej Armii Czerwonej Niemcy otworzyli kolejny obóz w pobliżu miejsca zamieszkania Jobów. Żydzi od tej pory ukrywali się poza gospodarstwem Jobów, w specjalnie przygotowanej kryjówce. Mimo licznych niebezpieczeństw, zmieniając co jakiś czas miejsce ukrycia, Sturmom udało się przetrwać wojnę.
11 maja 1980 Wiktoria i Józef Job, Edward Job i Stefania Pisarek-Job oraz Izabela Bryg-Job otrzymali tytuł Sprawiedliwych wśród Narodów Świata.
Job-Pisarek Stefania
dane Ratujących
