Personalia ratujących: Karol Szelka; Stefania Szelka; Władysław Szelka
Miejsce działania: Niebieszczany, województwo podkarpackie (dawne województwo lwowskie)
Uratowany: Leon Penner
Jesienią 1942 r. mieszkający w Jarosławiu adwokat Leon Penner (ur. 28 marca 1907 r. w Lutowiskach) został przetransportowany do obozu w Zasławiu k. Sanoka. Skontaktował się z Alojzym Bełzą z Wielopola, od 1943 r. komendantem placówki AK w Zagórzu, który doradził mu ucieczkę do braci Władysława i Karola Szelków, żołnierzy AK mieszkających w Niebieszczanach. Władysław pełnił wówczas funkcję komendanta placówki ZWZ-AK Niebieszczany (czerwiec 1940 – czerwiec 1944). W śnieżną noc na początku stycznia 1943 r. Penner uciekł z obozu i następnego dnia dotarł do Niebieszczan. Obaj Polacy zaopiekowali się uciekinierem. Ukryli go w zabudowaniach swojej sąsiadki Wiktorii Rolnik, gdzie przebywał przez 21 miesięcy w specjalnie wykonanym w stajni podkopie albo na strychu. W razie niebezpieczeństwa Penner chronił się w lesie. 19 czerwca 1944 r. podczas niemieckiej obławy Władysława Szelkę aresztowało sanockie gestapo. Miesiąc później został zastrzelony przez Niemców. Ciężar opieki nad Leonem przejęli Karol Szelka i jego żona Stefania. Andrzej Brygidyn w książce Kryptonim „San” podaje, że Leon Penner był żołnierzem AK o pseudonimie „Leo” i brał udział w wielu akcjach podziemnej organizacji. Po wojnie Penner wyjechał do Austrii.
Władysław, Karol i Stefania Szelkowie zostali 18 kwietnia 1989 r. odznaczeni medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”.
-
- Władysław Szelka. Ze zbiorów Muzeum Historycznego w Sanoku.
-
- Karol Szelka. Ze zbiorów Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie.
-
- Stefania Szelka. Ze zbiorów Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie .
Zobacz też: