Personalia Ratujących: Antoni Dorota; Aniela Mirkowska d. Dorota (też: Leja-Markowska)
Miejsce działania: Młodów, województwo podkarpackie (dawne województwo lwowskie)
W 1942 r. przez lubaczowskie getto przeszło kilka tysięcy Żydów. Niektórzy próbowali ukrywać się w Lubaczowie lub okolicznych wsiach. Pod koniec 1942 r. Wolf i Helena Remerowie z sześcioletnim synem Józefem uciekli z getta i za pośrednictwem Józefa Młodzińskiego dotarli do Antoniego Doroty, który mieszkał z sześciorgiem dzieci we wsi Młodów, kilka kilometrów od Lubaczowa. W ukrywaniu żydowskiej rodziny pomagała ojcu piętnastoletnia córka Aniela, która tak opisywała te wydarzenia:
Ze względów czysto humanitarnych i ludzkiej życzliwości przyjęliśmy rodzinę Remerów do naszego domu w wielkiej tajemnicy, z pełną świadomością, że za ukrywanie Żydów grozi kara śmierci całej naszej rodzinie. Przechowywaliśmy tę rodzinę w schronie podziemnym.
Po wejściu Armii Czerwonej w lipcu 1944 r. Remerowie wyjechali do Krakowa, a później do Kanady.
Antoni Dorota i Aniela Dorota-Leja zostali 5 maja 1992 r. odznaczeni medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”.
-
- Rodzina Remerów: Helena i Wolf z synem Józefem i córką. From collections of the Jewish Historical Institute in Warsaw.
-
- Odwrocie fotografii wysłanej przez Remerów z dedykacją: „Na pamiątkę Rodzinie Doroty – zasyłają wdzięczni Remerowie. Dnia 31 marca 1947”. From collections of the Jewish Historical Institute in Warsaw.
-
- Aniela Leja z domu Dorota (2 IV 1927 – 14 XII 2005). Ze zbiorów Żydowskiego Instytutu Historycznego
Zobacz również:
Historia rodziny Dorota na stronie POLIN
Historia rodziny Dorota na stronie Yad Vashem