Personalia Ratujących: Bronisława i Franciszek Dymek; Franciszek i Katarzyna Kolano
Miejsce działania: Lwów, obwód lwowski, Ukraina (dawne województwo lwowskie, Polska); Groble, województwo podkarpackie (dawne województwo lwowskie)
Franciszek i Bronisława Dymkowie z córeczką Marią oraz rodzicami Bronisławy, Franciszkiem i Katarzyną Kolano z domu Daniłów, mieszkali podczas wojny we Lwowie. W czasie niemieckich akcji antyżydowskich udzielali prześladowanym czasowego schronienia. Z pomocy Dymków korzystali m.in.: Filip Halpern, jego żona Ema i ich dwunastoletnia córka Bianka. W 1942 r. Filip Halpern przyprowadził do Dymków Biankę i poprosił o jej ukrycie. Od tej chwili dziewczynka pod nazwiskiem Helena Wilgocka mieszkała razem z polską rodziną i traktowana była przez Franciszka i Bronisławę jak córka. Franciszek Kolano ukrywał także w swoim zakładzie szewskim Zofię Stark. Wczesną wiosną 1943 r. do warsztatu przyszli Niemcy, przeprowadzili rewizję i znaleźli Zofię. Nie chcąc dostać się w ich ręce, Zofia popełniła samobójstwo; Franciszek Kolano uciekł natomiast z zakładu i zdążył ostrzec rodzinę. Dymkowie ukryli Biankę u swoich przyjaciół, a następnie wyjechali z nią do rodziny Franciszka Kolano do miejscowości Groble w pow. niżańskim, gdzie przebywali do 1946 r.
Franciszek i Katarzyna Kolano oraz Bronisława i Franciszek Dymkowie zostali 19 czerwca 1989 r. odznaczeni medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”.
Zobacz również:
Historia rodzin Dymków i Kolanów na stronie POLIN
Historia rodzin Dymków i Kolanów na stronie Yad Vashem