Personalia ratującego: Józef Hajduk
Miejsce działania: Zarzecze, województwo podkarpackie (dawne województwo lwowskie)
Uratowany: „Joseł (Józef)”
Ksiądz Józef Hajduk urodził się 11 XII 1881 r. w Szymbarku. W latach 1896–1901 uczył się w jasielskim gimnazjum, a w latach 1906–1909 studiował w Seminarium Duchownym w Przemyślu. Święcenia kapłańskie przyjął 24 VI 1909 r. w katedrze przemyskiej. W 1938 r. objął probostwo w parafii Zarzecze k. Jarosławia. W czasie okupacji niemieckiej razem z zatrudnionym na plebanii Stanisławem Dryniakiem oraz nieznaną z nazwiska kobietą (stajenną) ukrywał w zabudowaniach parafialnych mężczyznę narodowości żydowskiej o nieustalonej tożsamości. Według relacji Marii Zapałowskiej z domu Dryniak, siostry Stanisława, Żyd ten był w wieku około dwudziestu lat i mówiono na niego Joseł (Józef). Ukrywano go od jesieni 1939 r. w oborze, w kryjówce zamaskowanej słomą. Nikt nie mógł domyślić się, że jedzenie noszone do obory przeznaczone było nie tylko dla krów, ale również dla Joseła. Ks. Hajduk o ukrywającym się Żydzie dowiedział się po dwóch dniach od jego przybycia. Zdając sobie sprawę z ryzyka, zgodził się na jego przebywanie w zabudowaniach plebańskich. W lipcu 1944 r., w dniu wkroczenia Armii Czerwonej, Joseł wyjechał z Zarzecza.
* Ks. Józef Hajduk, proboszcz w Zarzeczu k. Jarosławia [w:] E. Rączy, I. Witowicz, Polacy Ratujący Żydów na Rzeszowszczyźnie w latach 1939-1945, Rzeszów 2011, s. 170.