Personalia zaangażowanych: Feliks Balawender, Tadeusz Balawender, Wiktoria Balawender
Miejsce działania: Zalesie, województwo podkarpackie (dawne województwo lwowskie)
Balawenderowie, Franciszek i Wiktoria, mieszkali wraz z dziećmi, Stanisławem (przebywającym w trakcie okupacji na robotach przymusowych), Tadeuszem i Janiną w Zalesiu. Według relacji Tadeusza, jego ojciec ukrywał w domu trzech Żydów o nazwiskach: Cioma, Flajszer, Dekiel. Wcześniej schronienia udzielał im ukraiński sąsiad, Mężczyźni ukrywali się w drugiej izbie niewykończonego domu Balawenderów, pod podłogą, w podziemnym schowku zastawionym skrzynią. Cioma, Flajszer i Dekiel ukrywali się od końca 1943 roku do lutego lub marca 1944 roku. Wtedy pod domem Balawenderów zjawili się Niemcy wraz z ukraińską policją. Po rewizji w trakcie której nie odnaleziono Żydów, Franciszek i Tadeusz Balawenderowie zostali aresztowani. W trakcie przesłuchań Franciszek wyznał, gdzie znajdowała się kryjówka, jednak w trakcie kolejnej rewizji nie odnaleziono tam osób pochodzenia żydowskiego. Kilka tygodni po aresztowaniu ojca i syna zabrano również Wiktorię. Dzięki wstawiennictwu Janiny i Stanisława udało się jednak zwolnić Tadeusza. Dopiero po wojnie ustalono, że Franciszek i Wiktoria zostali zamordowani.
Źródła:
IPN BU 392/1144 (na podst. GKBZH WB IV 435).