Personalia ratującej: Anna Góra
Miejsce ratowania: Dybków, województwo podkarpackie (dawne województwo lwowskie)
Anna Góral w okresie okupacji niemieckiej mieszkała w Dybkowie k. Sieniawy. Jej dom stał samotnie na obrzeżach miejscowości, otoczony lasem i polami. Od lata 1942 do jesieni 1944 r. Anna Góral ukrywała żydowską rodzinę Banków: braci Szlomo i Izraela oraz Rachelę, żonę Izraela, i ich pięcioletniego synka. Anna wspominała po latach:
Pamiętam jak przyszli do mnie do domu z płaczem, aby im pomóc. Bałam się okropnie. Miałam przecież swoją własną rodzinę. Ale co miałam zrobić? Znałam tych Żydów, bo byli oni sąsiadami mojej szwagierki. Zostali u mnie.
Ukrywali się w stodole w sianie. Tam Anna nosiła im jedzenie, które wciągali do kryjówki. Po zakończeniu wojny Bankowie wyemigrowali do Kanady. Ogromny strach, jaki towarzyszył Annie Góral od momentu, w którym podjęła decyzję o ukryciu czterech osób, spowodował, że odprawiała już innych Żydów, którzy starali się uzyskać u niej schronienie:
Podczas tworzenia getta w Sieniawie przyszedł do mnie jeszcze jeden Żyd z prośbą o pomoc. Chciał podarować mi za nią złotą biżuterię. Za bardzo się bałam, aby wziąć pod dach jeszcze jedną osobę, więc mu odmówiłam. Oczywiście nie powiedziałam mu, że mieszka u mnie już czworo innych Żydów. Powiedziałam mu tylko, żeby poszedł do kogoś innego, bo ja mu pomóc nie mogę.