Personalia ratującego: Jan Curyłło (również pisownia „Curyło”)
Miejsce działania: Radomyśl Wielki, województwo podkarpackie (wcześniej województwo krakowskie)
Udzielenie pomocy (ukrywanie): rodzina Szmajów*
Ksiądz Jan Curyłło od 1931 r. był proboszczem parafii w Radomyślu Wielkim. Na początku okupacji niemieckiej został kapelanem placówki ZWZ Radomyśl Wielki, a później obwodu AK Mielec (pod pseudonimem „Bolesław”). Ukrywał ludzi poszukiwanych przez gestapo oraz żydowską rodzinę Szmajów. Później sam musiał uciekać przed niemiecką policją. Pracę duszpasterską łączył z działalnością patriotyczną i prowadzeniem gospodarstwa rolnego, hodowlą krów, owiec i koni rasowych. Szymon Leibowicz (ur. 1927) we wspomnieniach napisał:
Bardzo dobrze pamiętam ks. Jana Curyłłę, który był przyjacielem mojego ojca Jeremiasza. Był to człowiek bardzo poważany i lubiany w miasteczku […] i w naszej rodzinie. Ojciec mój był wówczas zastępcą burmistrza i prowadził firmę budowlaną, sprzedając drewno i dachówki. […] Ojciec często dawał datki na rozbudowę kościoła parafialnego, a ksiądz w rewanżu promował za to jego firmę wśród mieszkańców miasta.
Lata powojenne ks. Curyłło poświęcił odbudowie zniszczonego w czasie wojny kościoła. W 1946 r. został dziekanem dekanatu radomyskiego.
-
- Ks. Jan Curyłło (17 VII 1896 – 13 II 1969), syn Jana i Anny z domu Nasiadka. Ze zbiorów Jana Ziobronia.
-
- Ks. Jan Curyłło z Najświętszym Sakramentem w drodze do chorego. Ze zbiorów Jana Ziobronia.
* Ks. Jan Curyłło, proboszcz w Radomyślu Wielkim [w:] E. Rączy, I. Witowicz, Polacy Ratujący Żydów na Rzeszowszczyźnie w latach 1939-1945, Rzeszów 2011, s. 168.