Personalia ratujących: Wojciech Ryba; Katarzyna Ryba; Mieczysław Ryba; Jan Ryba; Wojciech Ryba; Czesława Ryba;
Miejsce działania: Słotowa, województwo podkarpackie (dawne województwo krakowskie)
Uratowani:
Wojciech i Katarzyna Rybowie z synami Mieczysławem i Janem oraz bratową Wojciecha, Czesławą, mieszkali w czasie wojny w Słotowej w pobliżu Pilzna. Po likwidacji getta w Pilźnie od jesieni 1942 r. polska rodzina ukrywała w Słotowej trzech Żydów z Pilzna: Beniamina Deresiewicza (kupca zbożowego), Izraela Hamela (handlarza) i Abrahama Einsprucha (domokrążnego handlarza). Wiosną 1943 r. do gospodarstwa Rybów przybyli kolejni dwaj Żydzi, bracia Hejman i Mendel Reinerowie. Wcześniej ukrywali się w gospodarstwie Stefanii (córki Wojciecha i Katarzyny Rybów) i Juliana Świerczków w dzielnicy Dulczówka w Pilźnie. Kryjówki Żydów dla ich bezpieczeństwa często przenoszono ze strychu do szopy, stodoły lub obory. W okresie zimowym przebywali tylko w zamaskowanej części obory. Posiłki sporządzane przez Katarzynę i Czesławę dostarczali im nocą bracia Mieczysław i Jan. O ukrywaniu Żydów przez rodzinę Rybów wiedział oficjalnie tylko oficer AK, ppor. Józef Nowak „Zawałdyn”. To on latem 1944 r. ostrzegł gospodarzy o planach zakwaterowania we wsi wojsk niemieckich. Rybowie niezwłocznie przenieśli ukrywanych Żydów do rodziny Bradłów w sąsiedniej Lubczy (pow. tarnowski) oraz do Jana Papiernika mieszkającego w Zwierniku. Szczepan i Klara Bradłowie ukrywali w sumie trzynaścioro Żydów – cała rodzina została odznaczona medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”. Wszyscy Żydzi ukrywani u Rybów przeżyli wojnę i wyjechali do USA.